Kategoria: film fabularny

40 – letnia ciężarna Ewa pracuje naukowo jako biolog.
Przeprowadza drastyczne eksperymenty w swym domowym laboratorium, a hodowane przez nią rośliny nie tylko odczuwają fizycznie zadawny im ból, ale zdają się mentalnie przeżywać zaprogramowany przez nią lęk.

Pewnego dnia padające drzewo zabija człowieka.
Incydent powtarza się i ludzie zaczynają mówić, że drzewa chcą zabijać.

Paweł, mąż Ewy, pracuje jako nauczyciel w miejscowej szkole. Czuje się niedowartościowany i, powodowany ambicją, kieruje swą zawiść na przedmiot badań żony. Skłania władze miasta do wycięcia „wszystkich spróchniałych drzew” w okolicy, aby zapobiec w przyszłości nieszczęśliwym wypadkom. Mieszkańcy dokonują całkowitego wyrębu pobliskiego lasu, by w końcu zamordować człowieka broniącego przed egzekucją ostatnie, zabytkowe drzewo.

Informacje na temat obsady i ekipy

Film fabularny „Przypadek Pekosińskiego” przedstawia prawdziwą postać o niepowtarzalnej biografii.

Pekosiński żył w Polsce, mieszkał w Zamościu, zmarł w styczniu 2013 roku – w 20 lat po premierze tego filmu.

Nie miał rodziny, nie wiedział kim jest.

W tym życiu wszystko zostało skonstruowane sztucznie: i symboliczna data urodzin – dzień wybuchu II wojny światowej, i nazwisko – od skrótu instytucji opiekuńczej PKOS, i miejsce urodzenia – Kacet w Zwierzyńcu, skąd zza drutów przerzuciła go matka… Fałszywi i sztuczni okazali się opiekunowie i przyjaciele. Prawdziwe – tylko sieroctwo i garb. U młodego Bronka walczyły ze sobą dwie potęgi: totalitarne państwo i Kościół Katolicki. Dorosły Pekosiński, alkoholik i degenerat sparaliżowany po wylewie krwi do mózgu , ma jednak gwiazdę przewodnią swego życia: mistrzowską grę w szachy. Upokarzany, przepędzany, zdradzany i oszukiwany, zachowuje godność, dobroć i ufność. Przez całe życie szukał matki.

Postać Pekosińskiego to wyrzut sumienia współczesnego świata.
Zniszczony człowiek – osiwiały, powłóczący chorymi nogami, podpierający się laską, w transie psychodramy, improwizuje przed kamerą sceny swego dzieciństwa, młodości i dojrzałości, odnajdując je w pamięci, ale nie zmieniając swego wyglądu. Tworzenie filmu stało się dlań osobliwą szansą leczenia kompleksów. Tego poziomu intensywności prawdy w kinie nie osiągnąłby żaden aktor.

Informacje na temat obsady i ekipy