Jest to film o „piastunie”, a więc Tym, który w tradycji – jeszcze słowiańskiej, a później staropolskiej – wychowuje pokolenie, potem jest jego doradcą, potem przekazuje swoim wychowankom testament duchowy, a potem jeszcze – na wzburzonych falach życia wielu ludzi – jest świetlanym wspomnieniem, żywym wciąż przykładem, umocnieniem duchowym.
Takim człowiekiem, który mówił mi w czasie mojej młodości, czym jest Przykazanie „kochaj bliźniego swego jak siebie samego” – jest mój prefekt, katecheta z klasy maturalnej, 86-letni ksiądz Tadeusz Pecolt.
Udałem się więc w podróż, by Go odszukać.
Ta podróż – symboliczna podróż, ilustrująca całe dziesięciolecia życia wielu z nas – tak daleką jest przecież od „drogi miłości”, a przypomina raczej ową „pełną zbójców drogę…”
Ksiądz bez sutanny, obejmując mnie i mówiąc mi „ty” – przypomina mi tyle rodzinnych powitań – po latach…
Tu już nawet nie chodzi o film, tu chodzi o nastrój tego szczęśliwego, uspokajającego spotkania.
Spotkania, ktore za pomocą przykładu życia księdza Tadeusza Pecolta – ma doprowadzić do naszej refleksji nad przebiegiem naszego życa, nad tajemnicą harmonii, w środku której pojawia się dar przyjaźni, życzliwości, sympatii, dobra, miłości.
Informacje na temat obsady i ekipy Rok produkcji: 1996
Dane techniczne: 47 min.
Bohater filmu dokumentalnego: ks. Tadeusz Pecolt
Lektor, scenariusz i reżyseria: Grzegorz Królikiewicz
Zdjęcia: Stanisław Szymański
Udźwiękowienie: Andrzej Hanzl
Muzyka: Antonio Vivaldi
„Cztery pory roku” – Adadio molto
Scenografia: Beata Tumkiewicz
Montaż: Marcin Erol
Kierownik produkcji: Jacek Raginis
Realizatorzy dziękują za pomoc
władzom miejskim Piotrkowa Trybunalskiego
Produkcja: Studio Filmowe „N” dla Programu I TVP S.A.