Materiał nakręcono metodą cinema direct w czasie trwania kampanii wyborczej do parlamentu w Polsce w 1989.
Osią dramaturgiczną filmu jest – los obywatelski kandydata na senatora, demokraty, byłego doradcy „Solidarności”, dla którego nie starczyło miejsca w bloku „Solidarności”, mimo jego wielkich zasług.
Zdecydował się kandydować niezależnie w geście moralnej demonstracji „kozła ofiarnego” wobec wspólnoty, która poświęca go dla swych celów.
Z decyzji o niezależnym kandydowaniu wynikła – to jasne – klęska wyborcza.
Utwór ujawnia syndrom psychologiczno-polityczny funkcjonujący na dużym obszarze współczesnej Europy. Jest to zbiorowa wrogość wobec komunizmu, która generuje pęd ku wolności, i która pomaga tworzyć deklaracje na temat demokracji. Jednak demokracja, jako kategoria nieznana lub zapomniana, budzi lęk i agresję.
Ta diagnoza socjologiczna i historyczna odsłania niespodziewaną determinację: oto najbezpieczniejszym dla zniewolonego narodu rodzajem zwycięstwa nad komunizmem, staje się wyjście trzecie: swoisty autorytaryzm uformowany przez polityczną opozycję o orientacji lewicowej, która zdominowała „Solidarność”.
Postawa niezależnego kandydata jest wartością – bo nie możemy pozbyć się marzenia o demokracji, choć w 1989 roku w środkowo-wschodniej Europie sami musieliśmy nią wzgardzić.
Informacje na temat obsady i ekipy Rok produkcji: 1991
Scenariusz, komentarz i reżyseria: Grzegorz Królikiewicz
Produkcja: Studio Filmowe „N”